Share this article Share
Bozar viert 100 jaar surrealisme met een uitgebreide tentoonstelling rond deze beroemde avant-gardestroming in België - en Brussels Philharmonic viert mee. Dit bijzondere cineconcert opent met de balletscore van Erik Satie voor Parade, en brengt daarna tweemaal de iconische avant-garde film Un chien andalou, telkens met een andere soundtrack: eerst Scénario van Mauricio Kagel en dan Tristan und Isolde van Richard Wagner. Hiertussen hoor je Darius Milhauds Le bœuf sur le toit uit 1920. De première van het ballet Parade in 1917 zorgde voor schandaal in Parijs - en dat was de bedoeling van het kransje grote namen achter de productie: choreograaf Léonide Massine (van Les Ballets Russes), scenarist Jean Cocteau en kunstenaar Pablo Picasso. Erik Satie zorgde voor de muziek - inclusief typemachines, sirenes, vliegtuigpropellers, een ticker tape en een loterijwiel in het orkest. Guillaume Apollinaire schreef in de begeleidende tekst: “c’est un spectacle de sur-réaliste”, de allereerste keer dat deze term werd gebruikt.
Volgens André Breton, peetvader van de stroming, zijn er maar enkele films die surrealistisch genoemd mogen worden, waaronder Un chien andalou van Luis Buñuel. De Spaanse regisseur werkte samen met Salvador Dalí aan dit eerste surrealistische meesterwerk. Een schijnbaar willekeurig gemonteerde reeks scènes provoceert het publiek, en ontzegt de kijker elk houvast of oriëntatie - de surrealistische mentaliteit pur sang.