Share this article Share
Immanuel Wilkins’ debuutalbum Omega (2020) was meteen goed voor heel wat superlatieven: The New York Times riep het uit tot album van het jaar en JazzTimes tot het belangrijkste jazzdebuut in jaren. Met zijn inmiddels derde studioalbum Blues Blood (2024) lost saxofonist en componist Wilkins alle verwachtingen meer dan in. Het is zijn meest ambitieuze plaat tot nu toe: een meditatie over de erfenis van onze voorouders en wat ons verbindt. Met een belangrijke rol voor stem (waaronder die van Cécile McLorin Salvant) is het meteen ook zijn meest ingetogen. De intieme opener MATTE GLAZE zet met de aangrijpende vocals meteen de toon voor een masterclass in hedendaagse jazz. “Music has alchemical properties.”, aldus Wilkins. Kom, hoor en onderga zelf een transformatie.