Yvette Lichtfus (1925−2014). Hoe vat je het voorbijgaande moment in schilderkunst?

Yvette Lichtfus is een Belgische tekenares en schilderes, geboren in Aarlen. Haar ontmoeting met de Antwerpse schilder Prosper de Wit, die ze de rest van haar leven ​‘haar meester’ zou noemen, in een schuilplaats tijdens een bombardement in 1940, is een duidelijke aanzet tot haar artistieke roeping.
Het jaar daarop begint ze les te geven aan de Brusselse Academie, waar ze niet alleen in het schilderen veel talent aan de dag legt, maar ook in het werken met houtskool en grafiet. Ondanks de context van de bezetting, opent die leertijd de deur van de ateliers van Henri Van Haelen en later Alfred Bastien, een bekende kunstenaar in het Rood Klooster.
België kent in die tijd een sterke artistieke bloei, maar Yvette Lichtfus weigert bij een beweging te ​‘horen’, naar eigen zeggen omdat ze anders ​‘bang is haar vrijheid te verliezen’. Toch getuigt haar werk van een diepe affiniteit met de traditie van de Vlaamse meesters en leunt het dicht aan bij het post-impressionisme van die tijd.
Haar artistieke productie omspant een opmerkelijke periode, van 1941 tot 2012 – 70 jaar ononderbroken creatie. Haar hele leven is gewijd aan kunst en ze zal steeds ijveren voor de erkenning van het kunstenaarsstatuut. In haar werk behandelt ze ook de sociale en politieke kwesties die haar nauw aan het hart liggen, zoals blijkt uit ​‘Hommage aux opprimés’, een 1,5 meter hoog doek geschilderd in 1986.
Landschappen en bosgezichten vormen een belangrijk deel van haar werk, en later ook portretten en stillevens. Het gebruik van potlood, penseel en pastel getuigt van de impressionistische invloed, het streven om de tijd en het voorbijgaande moment vast te leggen. Ze neemt dit gereedschap mee op haar wandelingen rond het Rood Klooster, waar ze drie keer zal tentoonstellen.
Deze retrospectieve tentoonstelling, georganiseerd in samenwerking met de familie van de kunstenares, hoopt nieuw licht te werpen op het werk van Lichtfus, die dit jaar haar 100^e verjaardag zou hebben gevierd.